Wiersze

Mając wszystko,
możesz nie mieć niczego..

Choć ko­lorów tysiące
a na niebie gwiaz­dy lśniące.
Choć po­la zboża złocą się,
mus­ka­ne pro­mieniami słońca.
Dusza mo­ja zatrwożona,
tym pięknem nie jest zaspokojona.

Na górze marzeń,
rośnie moc­no za­korze­niona nadzieja,
na powrót
do Tam­tych miej­sc, do Tam­tych ludzi
na powrót
do przeszłości i pomyślności

Spoglądając w oczy szczęścia,
nie pot­ra­fię zo­baczyć swo­jego odbicia.
Wewnętrznej rozpaczy
nie zagłuszy naj­piękniej­szy hymn ptaków.
Choć zachwy­cona krop­la­mi deszczu
i wiat­rem we włosach,
sta­wiając kro­ki na tra­wie skąpa­nej rosą,
nie zaz­nam radości,
kiedy w ser­cu tyl­ko smu­tek gości.

Bo piękno i szczęście to nie tyl­ko to co dookoła nas ale to co jest w nas.

###

Dzień ma swój uśmiech ponętny, 
Błyszczącą weselem postać 
I ogień życia namiętny; 
Więc chciałem przy nim pozostać... 
Ale z kolei na straży, 
Stoi noc pełna zazdrości, 
Zdejmuje wesołość z twarzy 
I uśmiech ginie w ciemności... 

Noc ma swój smutek niebieski, 
Tęsknotę pragnień serdeczną, 
Rozsiewa po kwiatach łezki, 
Więc chciałem zrobić ją wieczną. 
Lecz znowu jasność paląca 
Buszy gmach nocnych bławatów, 
Urocze widma roztrąca, 
I rosę wypija z kwiatów. 

Ty masz dnia jasne oblicze, 
Wdzięk nocy, co duszę pieści. 
Twoje spojrzenie dziewicze 
Łzy razem i uśmiech mieści. 
Chcąc zgodzić pragnienia sprzeczne, 
Na żadną nie trafić zmianę, 
Przy tobie na czasy wieczne, 
Przy tobie, luba, zostanę!

###

W zgodzie z naturą


i tylko tego mi trzeba
zieleni łąk, błękitu nieba
w powietrzu kwiatów woni
i naszych splecionych dłoni


i słońca ciepłych promieni
co pieszczą naszą skórę
jakże nie kochać Boga
za tak piękną naturę


gdy ptak szczebiotem swoim
budzi do życia dzień nowy
mogłabym słuchać bez końca
jego bajecznej przemowy


a świerszcze co w trawy dywanach
wciąż skrzypiec melodią ujmują
od lat już w moim sercu
wysokie miejsce zajmują


i w zachwyt szczery popadam
i kocham natury tej brzmienie
i pragnę być jego częścią
w harmonii poczuć spełnienie


nie można być obojętnym
na piękno wokół stworzone
bez niego nasze życie
szarością bywa dręczone

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga!