możesz nie mieć niczego..
Choć kolorów tysiące
a na niebie gwiazdy lśniące.
Choć pola zboża złocą się,
muskane promieniami słońca.
Dusza moja zatrwożona,
tym pięknem nie jest zaspokojona.
Na górze marzeń,
rośnie mocno zakorzeniona nadzieja,
na powrót
do Tamtych miejsc, do Tamtych ludzi
na powrót
do przeszłości i pomyślności
Spoglądając w oczy szczęścia,
nie potrafię zobaczyć swojego odbicia.
Wewnętrznej rozpaczy
nie zagłuszy najpiękniejszy hymn ptaków.
Choć zachwycona kroplami deszczu
i wiatrem we włosach,
stawiając kroki na trawie skąpanej rosą,
nie zaznam radości,
kiedy w sercu tylko smutek gości.
Bo piękno i szczęście to nie tylko to co dookoła nas ale to co jest w nas.
###
Dzień ma swój uśmiech ponętny,
Błyszczącą weselem postać
I ogień życia namiętny;
Więc chciałem przy nim pozostać...
Ale z kolei na straży,
Stoi noc pełna zazdrości,
Zdejmuje wesołość z twarzy
I uśmiech ginie w ciemności...
Noc ma swój smutek niebieski,
Tęsknotę pragnień serdeczną,
Rozsiewa po kwiatach łezki,
Więc chciałem zrobić ją wieczną.
Lecz znowu jasność paląca
Buszy gmach nocnych bławatów,
Urocze widma roztrąca,
I rosę wypija z kwiatów.
Ty masz dnia jasne oblicze,
Wdzięk nocy, co duszę pieści.
Twoje spojrzenie dziewicze
Łzy razem i uśmiech mieści.
Chcąc zgodzić pragnienia sprzeczne,
Na żadną nie trafić zmianę,
Przy tobie na czasy wieczne,
Przy tobie, luba, zostanę!
###
W zgodzie z naturą
i tylko tego mi trzeba
zieleni łąk, błękitu nieba
w powietrzu kwiatów woni
i naszych splecionych dłoni
i słońca ciepłych promieni
co pieszczą naszą skórę
jakże nie kochać Boga
za tak piękną naturę
gdy ptak szczebiotem swoim
budzi do życia dzień nowy
mogłabym słuchać bez końca
jego bajecznej przemowy
a świerszcze co w trawy dywanach
wciąż skrzypiec melodią ujmują
od lat już w moim sercu
wysokie miejsce zajmują
i w zachwyt szczery popadam
i kocham natury tej brzmienie
i pragnę być jego częścią
w harmonii poczuć spełnienie
nie można być obojętnym
na piękno wokół stworzone
bez niego nasze życie
szarością bywa dręczone
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz